Ja napisałam z Howsre
Więc jeśli pozwolisz je zacytuję (:

"Pewnego słonecznego popołudnia już po modlitwie zgromadzonych , na świat przyszedł mały źrebak.Ciąża klaczy była bardzo zagrożona więc tylko cud mógł ocalić źrebaka i jego matkę.Ale wreszcie się stało.Rok oczekiwania i wreszcie , radość ogarnęła wszystkich mieszkańców miasteczka Salem.Źrebię było bardzo drobne i malutkie lecz i tak wszyscy go pokochali , ponieważ było to już ostatnie potomstwo tej klaczy.Śmierć zbliżała się wielkimi krokami aż wreszcie po paru miesiącach gdy już źrebak nie był karmiony mlekiem matki, nadeszła ta bardzo smutna chwila.Gdy prawdziwy czempion odchodzi ale pozostawia po sobie ślad ,małą istotę która otrzymuję imię po tej klaczy , Albi.Już minęło 3 lata od tego zdarzenia , koń galopuję i skacze przez łąki.A jego matka patrzy się przez błękitne niebo , pełne białych obłoczków.To co to jest najdziwniejszego to, to że koń rodzi się pięknego miesiąca , Czerwca a dokładnie 1 , w dzień dziecka.Gdy koń stał się już dużym , silnym ogierem , wygrywał wszystkie zawody i powoli upodabniał się do jego matki.Gdyby ona tu przebywała , była by dumna że wychowała tak wspaniałego syna.A że Albi obchodził już 4 urodziny dostał małą zabawkę , pajacyka.Tym właśnie pajacykiem bawiła się jego matka.Albi był bardzo szczęśliwy a jego matka razem z nim.Zawsze są upadki i chwile szczęśliwe."

Opowiadanie trochę smutne , jest one o źrebaku.
I jak podoba Wam się ?
Proszę o szczere opinie (:

Hmm... Zaczęłam pisać, ale coś nie mogę skończyć XD

Zawsze myślałam, że nie można swoich życzeń wypowiadać na głos. Zamiast tego pisałam na kartce, brałam balon i owe życzenie wysyłałam w niebo... Czasami się spełniało, a czasami nie. Z resztą, czy to ważne? Liczy się sama chęć, a ta może zdziałać wszystko...
I tego dnia miałam marzenie. Znaleźć się jak najdalej stąd- z wielkiego, okropnego miasta, w którym było tak głośno, że aż pulsowały mi skronie. Balona pod ręką nie mam, a z resztą chyba dziwnie by wyglądał ktoś, kto chce "zabić" balona o wieżowiec? No, aż tak nienormalna to ja nie jestem.
-Boże, dziewczyno, wszystkim psujesz wycieczkę tym swoim niezadowoleniem.
-Ładna mi wycieczka...- nikt mi nie odpowiedział. Wszyscy wiedzieli, że co jak co, ale wielkich miast nienawidzę, a jak obstawię przy swoim, to nic się zrobić nie da.


Ma ktoś pomysł na c.d.?